با حضور پرشور مردم و جمعی از هنرمندان مراسم بزرگداشت و اولین سال درگذشت آقای واژه‌ها "حسین دهقان" خبرنگار و مجری توانمند بوشهری حسین دهقان برگزار شد.
به گزارش دیارجنوب ، این مراسم روز پنجشنبه 17 اسفند در جوار مسجد شهدای روستای چهار برج به همت ستاد بزرگداشت زنده‌یاد حسین دهقان برگزار شد.
ریحانه اللهیاری ، فاطمه حیدری و النا دهقان از شاگردان حسین دهقان در این مراسم سخنرانی کردند و اندوخته‌های خود را از استادشان به نمایش گذاشتند این شاگردان در سخنرانی‌شان از رفتارها و منش استاد خود صحبت کردند.
همچنین مجری‌گری این مراسم در ابتدا بر عهده مصطفی زائری از شاگردان حسین دهقان بود.
شاهین بهرام نژاد و حسن غلامی از مجریان توانمند صداوسیمای استان بوشهر در این مراسم درحالی‌که اشک می‌ریختند در وصف رفتار و خلق‌وخوی حسین دهقان دوست و همکار خودشان صحبت‌هایی کردند.
حسن غلامی در پایان صحبت‌هایش از مردم و مسئولین روستای چهار برج خواست تا تندیسی از حسین دهقان در روستا نصب کنند.
دکتر کیوان لطفی از فرهنگیان و مجری مطرح صداوسیمای مرکز خوزستان که در چند جشنواره با حسین دهقان همکاری داشت از خوزستان خود را به این مراسم رساند و صحبت‌هایی در وصف دوست خود کرد.
در این مراسم محمدحسن آبیار ، محسن سناسیری شروه خوانی کردند و امین دهقان فلوت نواخت و امان الله ابراهیمی شعری در وصف حسین دهقان سرود.
حاشیه‌های مراسم ؛
در ابتدای ورود به مراسم با ازدحام جمعیتی روبرو شدم همه این‌ها از دوست ، اقوام و همکاران گرفته برای حسین آمده بودند آن‌ها یک سال نبود حسین را در سینه تحمل کرده بودند خانواده حسین با چشم‌های اشک‌بار مراسم را دنبال می‌کردند بغض‌های آن‌ها هنگام پخش فیلم‌های حسین دهقان می‌ترکید و نمی‌توانستند جلوی اشک‌های خود را بگیرند داریوش ، روح‌الله و رضا حسرت روزهای با برادرشان حسین را می‌خوردند و روزها و ساعاتی که در کنار هم بودند را مرور می‌کردند خنده‌ها ، شوخی‌ها ، برنامه‌ها و فیلم‌هایش از صداوسیما گویای نبود حسینی بود که جای خالی او برای همه یک پرانتز از حسرت و اشکی عمیق بود.
حسین در همه جای استان و حتی کشور شناخته‌شده بود مطمعنا اگر بود در آینده از او بیشتر در کشور شنیده می‌شد.
حسن غلامی و شاهین بهرام نژاد در حین سخنرانی گفتند دیگر مثل حسین دهقان نمی‌آید که بتواند این‌گونه واژه‌ها را در جملات قشنگی توصیف کند.
در پایان این مراسم از محمدمهدی پسر حسین دهقان خواستند تا سخنرانی کند محمدمهدی در کل مراسم آرام و قرار نداشت یک نگاهش به آسمان و یک نگاهش به پارادوکس آرزوهایی بود آنجا که در دلش با پدری شیرین‌زبان برنامه‌هایی ریخته بود ولی هنگام سخنرانی بغض و اشک جلوی صحبت‌هایش را گرفته بود چند بیتی در وصف پدر خواند ولی طاقت نیاورد باکمی اشک ریختن دل خود را آرام کرد و ادامه داد.
از خانواده حسین دهقان در پایان با اهداء گل و تابلو عکس تقدیر به عمل آمد.
مراسم که تمام شد همه خانواده و اطرافیان از مردم و مسئولین و همکاران حسین دهقان بابت حضورشان تشکر کردند ولی رضا روی صندلی روبروی مراسم نشست و پوستر عکس برادر را نگاه می‌کرد هیچ‌کس نمی‌داند در دل او چه می‌گذرد شاید طاقت بلند شدن و در روستایی که حسین در آن بوده و اسب‌سواری می‌کرد را ندارد و آینده‌ای بدون حسین یک حسرت و افسوس همیشگی در دلش باشد ، شاخه‌ای از درختان خانواده دهقان که در بد موقع خشک شد و فقط خاطراتش مانده است.
خبرمرتبط:
.