ایمان خوشقدم دلنوشته ای با عنوان کورسویی از روشنایی را منتشر کرد.

به گزارش دیارجنوب، در این دلنوشته آمده است:

« کورسویی از روشنایی »

هی
میدونم اینجایی
منم هنوز اینجام
شاید از قبل اینو میدونستی
ولی یذره هم آسون تر نشده
خورشید دائم طلوع میکنه
روزها دائم می گذرن
زمین دائم در حال چرخشه
زمان ... فقط دائم رو به جلو در حرکته
هفته ها ، ماه ها
حتی سال ها می گذرن
در حالی که آدم سعی میکنه ازش سر در بیاره
{بعضی وقتها ترک میخوریم تا راه نور رو باز کنیم}
آدم سعی داره بفهمه به کجا تعلق داره
سعی داره آینده ای بهتر متصور بشه
ولی حقیقت اینه ...
مسیر مقابل فقط تاریکتر شده
دیدنش سخت تر شده
آدم می تونه
حس گمراهی زیاد ...
تنهایی زیاد ...
حس درموندگی زیاد
برای چیزی داشته باشه
هر چیزی که شاید راه رو بهش نشون بده
ولی
حتی الان
بعد از این همه مدت
که محصور تاریکی بودیم
هنوز نور مختصری هست
کور سویی که روشنایی می بخشه
ما را فرا می خونه
برای روشنایی راه پیش رو کفایت نمی کنه
ولی برای ادامه دادن کافیه
برای تلاش کردن
مبارزه کردن
رویا پردازی کردن
پس این کاریه که
من هر لحظه از هر روز انجام میدم ...
به خاطر تو، به خاطر خودمون
من تسلیم نشدم
و هرگز تسلیم نمیشم

/