پایگاه خبری دیارجنوب در راستای حمایت از هنرمندان توانمند در شهرستان؛ این بار با "سارا محسنی" اولین بانوی تک خوان دشتستانی به گفتگو پرداخت.

ندا قاسمیان پور-دفتر پایگاه خبری دیارجنوب میزبان یکی دیگر از هنرمندان شهرستان بود و این بار گفتگویی ویژه با "سارا محسنی" اولین بانوی تک خوان دشتستانی که در شرح ذیل، این گفتگو آمده است:
دیارجنوب: به‌طور مختصر خودتان را معرفی کنید.
"سارا محسنی" تک فرزند خانواده، متولد سال 1382، ساکن شهر برازجان و اصالتا در خانواده ای کاملا مذهبی به دنیا آمده ام.
درحال حاضر نیز فارغ التحصیل رشته علوم انسانی و اولین بانوی سولو خوان(تک خوان) در شهرستان دشتستان هستم که در گروه موسیقی فلامور نیز به صورت همخوان و زیر صدا فعالیت دارم.

دیارجنوب: از چه سالی به موسیقی علاقمند شدید؟
از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودم ولی بدلایل مذهبی بودن خانواده و تعصب بیش از حد پدرم نمی توانستم این موضوع را ابراز کنم و تنها در مدرسه و مکان های عمومی در کنار دوستانم به خواندن آواز می پرداختم.
همیشه ترس آواز خواندن در جمع و روبرو شدن با واکنش خانواده را داشتم که برای پیشرفت در این زمینه با کمک مادرم توانستم رضایت پدرم را جلب و در کلاس های موسیقی شرکت کنم.
با وجود اینکه مدتها از این قضیه میگذرد هنوز با مخالفت خانواده روبرو میشوم ولی بدلیل علاقه و پشتکارم در این زمینه، نتوانسته مانع پیشرفتم باشد.
دیارجنوب: از چه سالی وارد عرصه موسیقی شدید؟
از سن 14 سالگی به عرصه موسیقی وارد شدم. در ابتدا برای یادگیری گیتار به آموزشگاه چکاوک مراجعه کردم و مدتی زیرنظر آقای عادل دهقان آموزش دیدم و پس از آن با آقای جواد عامری از اساتید این آموزشگاه آشنا شدم و در کلاسهایشان شرکت کردم.
در اولین جلسه بطور ناخودآگاه همراه با گیتار به آواز خواندن پرداختم و بعد از مدتی من را به گروه فلامور دعوت کردند و با همکاری در این گروه، ترس و دلهره ام کمتر شد.

دیارجنوب: اولین اجرایتان در چه سالی بود و تاکنون چه فعالیت هایی در این زمینه داشته اید ؟
اولین اجرای من بصورت همخوان در سال 97 با گروه چکاوک بود و سپس در جشنواره فجر بوشهر نیز بصورت همخوان با گروه فلامو ر اجرا داشتیم و اجراها متعددی نیز در ورکشاپ ها و گروه برگزار شد.
اجرای اول کمی با استرس همراه بود ولی در آخرین اجرایی که داشتم حس جدیدی برای من داشت.
بدلیل مخالفت با آواز خواندن بانوان در کشور برای اجرا به جای خوانش هجای "ها" از "لا" بصورت لالایی پرداختیم.
دیارجنوب: واکنش خانواده نسبت به اولین اجرایتان چگونه بود؟
خانواده در سال اول اجرای من کمی احساس رضایت و خوشحالی داشتند ولی این اجرا باعث تغییر دیدگاهشان نشد و هنوز کمی دغدغه دارند.

دیارجنوب: برای تقویت صدایتان، کلاس آموزشی یا دوره خاصی را گذرانده اید؟
حدود 8 ماه است که در کلاس آواز زیر نظر استاد علی بنیادی در تهران و بصورت آنلاین شرکت میکنم که بسیار در این زمینه مرا تشویق میکنند ولی داشتن صدای خوب نیز برای من لطف و محبت پروردگار بوده و امیدوارم که بتوانم در این زمینه راه درستی را طی کرده و بخوبی از صدایم استفاده کنم.
دیارجنوب: برنامه خاصی برای آینده دارید؟
برای آواز خواندن برنامه های بیشتری خواهم داشت هرچند که در ایران با شرایط خاص و بصورت هم خوانی است و برای یک بانو پیشرفت زیادی وجود ندارد.
دیارجنوب: مشوقین اصلی شما در این مسیر چه کسانی بودند؟
از دوران کودکی تاکنون مادرم مشوق من بوده و اساتید زیادی از جمله آقای جواد عامری مدرس گیتار و سرپرست گروه فلامور نیز در این زمینه به من کمک کرده اند.
دیارجنوب: از مسئولین در زمینه موسیقی چه انتظاراتی دارید؟
در همه شهرها رشته موسیقی در دبیرستان و دانشگاه ها دائر است ولی در بوشهر این امکان برای علاقمندان به این هنر وجود ندارد و از مسئولین میخواهم که برای پیشرفت موسیقی در شهرستان بیشتر تلاش کنند.
دیارجنوب: اولین چیزی که با گفتن کلمات من به ذهنتان میرسد بیان کنید.
آواز= عشق/ صدا= آرامش/ ایران= سرزمین مادری/ دشتستان=مردم جنوب/ فلامور= آتش عشق/ عامری= معلمی دلسوز/ برازجان= محروم
دیارجنوب: کلام پایانی خود در زمینه موسیقی را بگویید.
امیدوارم روزی فرا برسد که تمامی زنان ایرانی بتوانند بدون هیچ گونه محرومیتی آواز بخوانند و حمایت شوند.

/