"محمدرضا بنافیان" طنز نوشته ای محلی با عنوان "ای شمانم وَم نمیگین بی فرهنگ، ماسکتونه بزنین!(روزِل تِش کُرُنِی)" را منتشر کرد.

به گزارش دیارجنوب، محمدرضا بنافیان طنز نوشته ای محلی با عنوان "ای شمانم وَم نمیگین بی فرهنگ، ماسکتونه بزنین!(روزِل تِش کُرُنِی)" را با توجه به روزهای گرم تابستانی و اوج بیماری کرونا در دشتستان منتشر کرد که در ذیل به شرح آن می پردازیم:
رُمبسیدن زیادی تووی خونه وُ مُنگه‌یِل همیشِی دِی عَودی، ای کِل حوصله‌ای هم که سیم مُنده بی مث کُمتِر باغی‌ای که صِدِی برنو شِنُفتُ، فِرش دادن. مو نمی‌فهمم ای زنل کِی مُنگِشون تموم ویمو؛ یه روزی یادش میا که آیفونمون تصویری نی، روز بعدیش بونه عوض کردن مبلِ میگیره. وُ سرُم زِه که ای عطای واپیچسه کِر زنک نشینیِ وُ لقای ول‌گشتن تووی کیچه پس کیچیِل ولات دو دسی ببخشم تا زنک دو پُی ور نتگسه تو گور بوآم. اَلوِتِه نمی‌فهمیدم که ری وُ کُمو هَل بیلُم. راسشه بِخِین از بس ولات کو جِی تفریحی داره، آدم سی انتخاب مقصد سرگیجه‌ای میگیرتش که تا یخ در بهشت خالوِ نخرده حال نمیا. ری آدم دروغگو بِل تَش!
هُوای کو بَس ناجوانمردانه تَش بی. به نظرم ای بالاسوونیَل، اشتبُی موتور کولرلشونه سمت ولات ما نهادنه. شُر شُر عرق از سیراخل پوستم به سرعت اُویی که دومن میا وُ دوش حموم صحرا میزه. از عطر طبیعی بو گند شی چِل که وُ پوز میرسی، دلت میخاس وا لُواس خوته بندازی تووی جو حاج محدی. همیکه اتصال نشیمنگام وُ زین موتور برقرار واوی، لیک‌زنون مث مُرخ پِرکنده‌ای وُ هُوا پریدم. یعنی دواش فقه یونه که سقف ولاته پلیتی کنی و بعدم ری پلیت کوعه ایزوگام کنی؛ دیه مث پنجره دو جداره افتُو دو کیلومتریش که رسی، رَهشه عوض می‌کنه.
هنی لاستیک اولی موتور کوعه از چهارچو در فده صحرا نکرده بیدم تا سر چار کیچه جلسه پنج به علاوه یک زنل برقراره. یه سلوم لنگی وشون کردمُ ری هِل کاواد ولات کردم. ولات پر بی از مردل و زنلی که هر چی سِی چیل فِچشون می‌کردی یه ماسکی ریش نبی.

دیه کسی وو ای خط فاصله گذاری اشتباهی هم حواسش نبی. مراسم ماچ کنون و تفکه چسبنون هم به روال سابقش واگشته بی. یه لحظه گفتم شاید مو خُو بیدمه تموم ولات واکسن زدنه. ولی انگار تاک و پوکی هم بی که ماسک زدنه. طرف خیابون سلامت بیدم تا یه دختر فیس و افاده‌ایش تیله سگی دسشه وُ ماسکم نزده. وش گفتم عاموو والا کار ای تیله سگ حرومی که دسته ندارم ولی حداقل میای صحرا ای ماسکته بزن.
به قول قدیمیل هنی کلامم منعقد نشده بی که تا میترس حرف بار ما کرد وُ آخرش گفت بی فرهنگ!! وش گفتم عاموو ای فرهنگ یونه که پی شلوار زونی درده وُ مانتو اُفتین کُل وُ تیله سگ توی دست بیای خیابون سلامت؛ خو پِی شرایطی که عبدو ما داشته ایسو باید توی دانشگاه فرهنگه تدریس کنه. عبدوو از بس توی ای زمین فوتبال میخه زمین دیه تمام شلوارلش بی استثنا سر زونی نداشتن. اُفتین لُواسلش هم هنی از بازار نرسیده بیدن خونه، دیش میبریدشون تا مُفشه پاشون نگیره. از ای جک و جوونورل هم تا دلت بخواد داشته. هم اندازه و تعدادشون گُتر و بیشتر بی و هم نگهداری کردنشون هم حلال بی.
اصلا ای بدبختل بهداشت هر چی میزنن توی سر و پاتاک خوشون وُ کسی گوش نمیگیره. هر چی میگن عزیزل جوونی ما تووی پیک پنجم کُرنا هسیم و ‌اوضاع ولات خراوه. کسی عین خیالش نی. حساو کو دارن درمورد پیک نوروزی حرف میزنه. همی دیگ پریگل یکی مالل خومون پِی وضعیتی فوری فوتی سی محض بستری واویدن میره کشتارگاه ولات تا وش میگن تختل پرن وُ بیس و شیش تا هم جلوت تووی صفن. یونم وش اضافه کنین که تووی ای گرما پِی باد ویزن برقی ملته خنک میکنن. توی ای اواخر دولت شیخ حسن هم نمیشا انتظار درست واویدن داشت پس ای خُمونیم که باید حواسمون وُ کِل جُونی هم که توی ای کرونا و بی برقی و گیرونی سیمون مونده بوییم.
"ای شمانم وم نمیگین بی فرهنگ، ماسکتونه بزنین."