پژوهش"مطالعه تطبیقی و تحلیلی موسیقی عاشورایی تعزیه علی آباد برازجان"، علاوه بر اینکه به بررسی و مطالعه ساختاری موسیقی عاشورایی منطقه می‌پردازد، به تفاوت‌ها و تشابهات معانی و مفاهیم در اجرای آن نیز توجه خواهد داشت.

به گزارش دیارجنوب، موسیقی عاشورایی از قدیم در جنوب ایران به عنوان یک تراژدی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است که در مقایسه با موسیقی شادی‌آور در تعزیه و ایام محرم تفاوت‌هایی نیز دارد.

در موسیقی روز عاشورا حزن و اندوهی است که در این تحقیق از جنبه مردم شناسی عاشورا و شیوه‌های اجرا، به آن پرداخته خواهد شد. لذا با توجه به جایگاه این هنر دیرینه اسلامی علاوه بر موارد ذکر شده به بررسی سازهای موسیقی و نحوه استفاده از آن، آسیب شناسی الکترونیکی در مقایسه با اجرای زنده‌، زندگینامه اشخاص معروف و صاحب سبک موسیقی عاشورایی نیز مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت تا بتوان بحثی را در برجسته نمودن این حقیقت که موسیقی عاشورایی دغدغه بسیاری از هنرمندان نیز می‌باشد، ارائه کرد.

موسیقی عاشورایی بخش مهم و جدایی ناپذیر از موسیقی سنتی ایران است که اجرای درست و صحیح آن در کشورها موجب رشد و شکوفایی فرهنگ موسیقیایی در اجرای آئین و سنت‌های دینی و مذهبی است.
با توجه به اینکه موسیقی حاشیه خلیج فارس به خصوص منطقه برازجان یکی از قدیمی‌ترین انواع موسیقی است، به نظر می‌آید قدمت این نوع از موسیقی به زمان برده‌داری و برده فروشی در منطقه بوشهر باز می‌گردد که همین موضوع خود باعث دگرگونی در فرهنگ و موسیقی شد تا جایی که همواره افراد زیادی به دنبال آشنایی بیشتر با سازها و موسیقی سنتی بودند که در پی آن با برپایی مراسم مذهبی و عاشورایی تغییراتی را در اجرای اینگونه از موسیقی شاهد بودیم.

معمولا نوازندگان موسیقی عاشورایی در منطقه هنرمندان خاصی بوده که کارشان را فقط خودشان انجام می دادند اما با گذشت زمان و ورود به عصر الکترونیک، فعالیت این هنرمندان نیز کم رنگ تر شده و گاها یک سی دی یا فلش مموری کوچک کار ان همه نیروی خلاق را انجام می دهد.

معین البکاء تعزیه منطقه برازجان اذعان داشت: علایق مردم منطقه به این سبک از فعالیت هنری بیشتر بوده و ما به خواسته مردم احترام می گذاریم.

بابک دهقانی می گوید: موسیقی عاشورایی از جنبه های گوناگونی از جمله "ادبیات" (زبان، گویش، لهجه)، "اجرا" (فرم)، "ابزار" و "وسایل" مورد استفاده در اجرای موسیقی و نحوه ارائه آن بویژه در نمایش‌های میدانی از جمله تعزیه تفاوت بسزایی دارد.

این پژوهشگر دشتستانی اضافه کرد: در این گونه از نمایش‌ها بخش آغازین را "پیش خوانی" می‌گویند که به صورت دسته جمعی و با آواز اجرا می شود. از سویی در عصر پیشرفت صدا، نگاره و رسانه‌های رادیویی و الکترونیکی مرز‌های موسیقی عاشورایی در سراسر منطقه نیز روز به روز شکسته شده است.

دهقانی در ادامه اضافه کرد: وجه تشابه موسیقی سنتی جنوب ایران در شیوه اجرا و استفاده از سازهای کوبه‌ای و بادی است چرا که در شهرستان برازجان برای اجرای موسیقی عاشورایی و آگاهی رساندن به مردم در حین عزاداری از سنج و دمام به عنوان دستگاه های اصلی موسیقی استفاده می گردد.

حال با نگرشی ژرف در زمینه موسیقی عاشورایی این پرسش به وجود می آید که چه همگونی و ناهمگونی میان موسیقی عاشورایی برازجان، با سایر مناطق وجود دارد که در گستره تاریخ، میزان علاقه و انگیزه جوانان و مردم را تعیین نموده است؟