والا از قدیم الایام و از اون زمان که تنبون پامون کردن به زور و ضرب چنته .....

والا از قدیم الایام و از اون زمان که تنبون پامون کردن به زور و ضرب چنته و لوله بازکن چپوندن توی مخ ما که فلانی بپا خرت از پل رد شه و اگه احیانا تقی به توقی خورد و گوش شیطون کر شانسی آوردی توی زندگیت دو دستی بچسبش و قدرش رو بدون .می گفتن شانس یه بار در خونه آدم رو می زنه و بعدش در می ره و پشت سرش هم نگاه نمی کنه .ما هم که به قول معروف هرّو از بر تشخیص نمیدادیم اصولا توی اینکه اصلا شانس چه جور آدمی هست و اصلا ادمه یا جونور دیگه ای اختلاف نظر داشتیم ولی وقتی فهمیدیم که شانس توی کار در زدن و فرار کردنه دوزاری مون افتاد که احتمالا یه مردم آزار از خدا بی خبره که علاف تشریف داره و نمیدونه اوقات بیکاریش به چه طریقی و ترفندی پر کنه و صب تا شوم پلاسه توی کوچه ها و در خونه مردم پی مردم ازاری و در زدن و در رفتن.واسه همین هم چش دیدن هیکلش رو نداشتیم و خدا خدا می کردیم یه روزی یه جایی حین ارتکاب جرم گیرش بیاریم و با سنگی، چماقی چیزی مخ پوکش رو معیوب کنیم و خودش رو هم از هستی ساقط. از قضا بزرگتر که شدیم و قد کشیدیم بیشتر پی بردیم که عمق خباثت و بدذاتی این جناب شانس خیلی بیشتر از مردم آزاری و زنگ در خونه رو زدن و در رفتنه و ظاهرا چشاش هم چپ اندر قیچی میبینه. یعنی چی ؟ یعنی اینکه هرچی جلوش بال بال می زنیم و لنگ و پاچه توی هوا تاب میدیم و عربده می کشیم و گلو پاره می کنیم عین خیالش نیس و مارو اصولا نمی بینه.اما خب از اونجایی که خدا جای حق نشسته خوب جواب اون کارای قبلش رو داده و سزای زنگ در زدن های اون زمان و چرت مردم رو توی خواب بعد از ظهر پاره کردن رو با در آوردن جفت چشاش داده و این آقای شانس کور تشریف داره. آدم کور هم چون اصولا نمی بینه ما فهمیدیم خیر سرمون که هرچی به قول معروف پر پر بزنیم و خودمون رو به در و دیوار بکوبونیم جنابش سمت ما نمیاد و کاری به ما نداره. ولی از حق نگذریم من نمیدونم این کور مردم آزار چی داره که این همه دنبال بعضی آدمها راه می افته و خودش رو بهشون قالب می کنه و بعضی ها خوب دارنش .من نگران یه چیزی ام. نگران اینکه این شانس آخر و عاقبت اونا رو بدبخت و از راه بدر کنه و به قول یارو گفتنی اغفال شون کنه.آخه کاراش عرض کردم که بدآموزی داره و خوب نیس آدمیزاد جماعت باش بپلکه. خلاصه از ما گفتن بود.اگه می خواین توی این دنیا سرتون به سامون باشه و روزگارتون به راه دور این شانس عوضی منحرف رو خط بکشین و اگه روزی روزگاری جایی دیدینش با تف و لعنت ازش فرار کنین و دِ برو که رفتی

علیرضا احمدی خرم