هرسال با نزدیک شدن به ایام اربعین عاشقان سینه سوخته امام حسین که آتش‌های سینه‌شان همانند آتش‌های خیمه یاران امام بی‌سر شعله‌ور‌است علم‌های پیاده‌روی را بر دست گرفته و قدم به مسیر عاشقی می‌گذارند.

ایمان خوشقدم-به گزارش دیارجنوب، روز دهم محرم امسال عجیب‌ و غریب بود سالی که دهم محرمش نهم شهریور و مراسمات تحت شرایط خاصی بود.
یادم می‌آید همیشه همه دعاهایی که می‌خواندم یا در مراسماتش شرکت می‌کردم با زیارت عاشورا فرق می‌کرد چون سوز و درد داشت و دعایی بود که دل عاشق حقیقی با دادن خون به سمت معبودش حرکت می‌کرد.
به خاطر همین هم زیارت روز اربعین با دیگر زیارت‌های اباعبدالله‌الحسین (ع) متفاوت‌تر است. به نظر من انسانی که زیارت اربعین را درک نکرده باشد درواقع بخشی از معارف ناب حسینی و درواقع پیامدهای امام حسین (ع) را درک نکرده مسیری که همه سنین از پیر و جوان تا مریض و کودک هر طوری هست عشق خودشان به ارباب کربلا را با شور واقعی به منصه ظهور می‌رسانند.

در مسیر کربلا سیل خروشان مردم در عرصه عشقی از جنس زیارت و زیبایی‌های آن را می‌بینی و در کنار آن درک کرده و می‌چشی و می‌توانی به مردم منتقل کنی هر آنچه از چشم دیده و به دل منتقل کرده‌ای را به زبان جاری کنی.
جمعیتی که در مسیر پیاده‌روی گام برمی‌دارند از دیگر جمعیت‌های دنیا که پیاده‌روی می‌کنند متفاوت‌تر است من بعضی مواقع به این فکر می‌کنم و به نتیجه می‌رسم که ائمه و امام حسین و حضرت زینب می‌دانستند که در آینده چنین جمعیتی در این ایام نبض مسیر عاشقی کاروان را دوباره به تپیدن دربیاورد.
تپیدن در این مسیر جنس‌ها و رنگ و بوهای متفاوت و خاصی دارد همه با چشم می‌بینیم که برای پاک کردن گردوخاک روی کفش‌ها ماساژ دادن پاهای خسته عاشقان، رفع تشنگی، استراحت در موکب و یا دستمال برای خشک‌کردن عرق پیشانی از یکدیگر گوی سبقت را گرفته تا به اربابشان نشان بدهند چگونه عاشق‌اند.آری این مسیر و عاشقی در این مسیر با دیگر مسیرها متفاوت است.

به‌راستی اربعین روز وصال عاشقان و میعادگاه عاشقان امام حسین است و طی کردن این مسیر حتی برای یک‌بار هم که شده درک ما را از ایمان ، عشق، احساس و عظمت کشتی نجات بودن امام حسین (ع) بالا خواهد برد.
فرقی نمی‌کند از کجا آغاز کرده‌ای امام حسین همه را می‌طلبد همه را دوست دارد و در دل همه‌جا کرده کافی است یک یا حسین بگویی تا قدم در راه عاشقی بگذارید.
راهی که در آن راه می‌روی و می‌روی بدون یک‌ذره خستگی، عطش که بخواهد امان از تو بگیرد همان عطشی که اصغر را روز عاشورا فراگرفت و تیر آن ملعون بر گلویش نشست و سیرابش کرد می‌روی بدون آنکه پایت تاول بزند و چشم‌هایت مسیر را اشتباهی برود می‌روی بدون آنکه زنجیر به دست‌وپایت باشد می‌روی بدون آنکه در خرابه سربریده ببینی و مردم به تو زخم بزنند و سنگ به تو بزنند بارها پیش خودم فکر کردم اگر فقط به دختر سه‌ساله امام حسین فکر کنیم که بعد از حادثه عاشورا در این مسیر چقدر زجرکشیده تا به خرابه رسید هرچند کاملاً تصورش را هم نکنیم ولی می‌دانیم که قدم برداشتن ما در این مسیر عاشقانه ولی بدون درد و زجر است وقتی در کربلایی و بین‌الحرمین می‌ایستی عشق جاودان می‌شود یک‌طرف ارباب بی‌سر و یک‌طرف ارباب بی‌علم دلت را جلا می‌دهند و دلت را به پرواز وامی‌دارد و آنجا دل می‌سپاری و سبک می‌شوی و ...

امسال شروعش با چاشنی دو ماه قبل‌تر شیوع ویروس کرونا همراه شد و عید همه در خانه بودند و از افتادن در دام این ویروس منحوس دوری و جلوگیری کردند سال قبل خیلی‌ها به پیاده‌روی کربلا رفتند و خیلی‌ها هم نرفتند ولی آن موقع نمی‌دانستند که قرار است امسال چه اتفاقی رخ بدهد همه برنامه‌ریزی‌شان برای امسال بود آن‌ها که رفتند عاشقی‌شان بیشتر شد و آن‌ها که نرفتند دلشان لک‌زده است برای امسال و در دل و ذهنشان چه برنامه‌ها که نداشتند ولی...
روزی در مسیر بوشهر به سمت شهرم برازجان در حال حرکت بودم که پرچم‌های مسیر عاشقی را دیدم در فکر رفتم که امسال هم از رفتن در این مسیر جامانده‌ایم حتی مثل هرسال که پیاده‌روی ولایت هم برگزار می‌شد امسال خبری از آن نیست کنار خیابان نزدیک یکی از پرچم‌ها شدم و درفکررفتم به‌راستی بعدازاین همه عاشقی امسال دیگر نمی‌توانیم به کربلا برویم.
آیا امام حسین تنبیهمان کرد آیا دل ما سیاه شده یا کربلا نخواست پیشش برویم هرلحظه که به خود می‌آمدم صدای ماشین‌هایی که در کنارم رد می‌شدند و گاهی بوق می‌زدند تمرکزم را به هم می‌زدند و دانه‌دانه اشک‌هایم را به نسیم می‌سپارد و من دوباره چشمم به پرچم‌ها می‌افتاد به‌راستی امسال غربت پرچم‌های مسیر عاشقی تا کربلا چقدر زیاد است تا ما بدانیم و کمی فکر کنیم همیشه افتخار و سعادت در این مسیر رفتن نصیبمان نمی‌شود تا بدانیم که باید انتظار بکشیم و خودمان، دلمان، ذهنمان و روحمان را پاک و آماده کنیم برای یک سال دیگر که از دست این بیماری شاید راحت شده باشیم و به دیدن اربابمان برویم و بگویم لبیک یا حسین...

/