آیناز رهنما هنرمند نقال خوان دشتستانی با حضور در دفتر دیار جنوب گفت: حمایت مردم و رسانه ها از هنرمندان میتواند باعث پیشرفت در کارمان شود.
دفتر پایگاه خبری دیارجنوب میزبان یکی دیگر از هنرمندان شهرستان دشتستان بود و این بار گفتگویی با آیناز رهنما هنرمند نقال دشتستانی که در زیر شرح این گفت گو آمده است:
دیارجنوب: لطفا خودتان را معرفی کنید و در خصوص ورود به عرصه هنر و اجراهایتان توضیحاتی ارائه دهید؟
آیناز رهنما ۱۹ ساله متولد شهر برازجان و دانشجوی رشته گرافیک هستم. از سن ۹ سالگی تعزیه خوانی را شروع کردم و اولین اجرا را با گروه تعزیه خوانی آقای میرشکاری در روستای سرکره داشتم که این تعزیه هر ساله برگزار می شود و من نیز هرسال در نقش های اصلی این تعزیه ایفای نقش دارم.
در سن ۱۴ سالگی با مهسا رهسپار که جهت تست گیری در مدرسه ما حضور یافت آشنا شدم و در سن ۱۷ سالگی به ایشان مراجعه و حدود ۳ ماه زیر نظرشان دوره دیدم و پس از آن با حامد مشایخی آشنا شده و به عرصه نقالی خوانی ورود کردم.
دیارجنوب: در چه عرصه هایی از هنر فعالیت دارید و از کدام یک از اجراهایتان راضی هستید؟
در عرصه هنرهای مختلفی چون تئاتر، تعزیه خوانی، شاهنامه خوانی و حافظ خوانی کار کرده ام و تا به حال در اجرای تعزیه و نقالی رضایت کامل را داشته ام و اگر بخواهم از این هنرها انتخابی داشته باشم نقالی را بر میگزینم.
دیارجنوب: تا به حال چند اجرا داشته اید و اولین اجرایتان را نام ببرید؟
تا به حال ۶ کار نقالی خوانی را اجرا داشته ام که اولین کار "هفت خوان" بود و پس از آن کارهایی چون "غدیر"، تولد امام رضا و بیژن و منیژه بود که نقالی بیژن و منیژه را به علت تصادف در نیمه کار رها کردم.
در اولین اجرا که هفت خوان نام داشت، نقش راوی را بر عهده داشتم که این کار با یک هفته تمرین به روی صحنه رفت و اجرای خوبی را تجربه کردم.
دیارجنوب:کدامیک از اجراهایتان را بیشتر دوست دارید؟
اجرای نقالی خوانی امام رضا بهترین کاری بود که اجرای آن را دوست داشتم.
دیارجنوب: چه کسانی در این راه مشوق شما بودند؟
مشوقین اصلی من در ابتدای راه، مدرسه بود و اولین قدم های کارم را در مدرسه شروع کردم و از دیگر مشوقین من در این راه حامد مشایخی فرد بود.
در مورد خانواده نیز مادرم در این مسیر همراه و مشوقم بود ولی پدرم در زمینه تئاتر ناراضی بود که خوشبختانه بعد از گذشت مدتی از فعالیتم با من همراه و موافق شدند.
دیارجنوب: جایگاه خودتان را بعنوان هنرمند شناخته شده در جامعه چگونه میبینید؟
هنر همیشه خوب بوده ولی در صورتی که از سوی مردم و رسانه ها تشویق و حمایت شود.
وی در این مورد اضافه کرد: اگر رسانه ها نباشند نمی توانیم پیشرفتی داشته باشیم و ما بایستی از این طریق حمایت شویم.
دیارجنوب: بهترین راه یا راهکار برای متحد کردن قشر هنرمند چیست؟
باید رقابت در بین هنرمندان کنار گذاشته شود و با وجود این رقابت ناصحیح متحد شدن ممکن نیست.
دیارجنوب: آیا در عرصه استانی و کشوری تا کنون اجرایی داشته اید؟
در اواخر آذرماه یک دوره مسابقات را پیش رو داریم که امکان راهیابی به مراحل کشوری ممکن است.
دیارجنوب: شیرین ترین و تلخترین خاطره ای که از اجراهای نقالی تان داشته اید را بیان کنید؟
شیرین ترین خاطره در دوران کار استرس قبل از اجرا است و تلخ ترین خاطره را خوشبختانه تا بحالا تجربه نکرده ام.
دیارجنوب: آیا کار و اجرای تازه ای در پیش رو دارید؟
زال و رودابه کار جدیدی است که خودم در حال برنامه ریزی این کار هستم و کار دیگری هم که در مورد غضنفر السلطنه است به کارگردانی حامد مشایخی فرد که اکنون در حال تمرین هستیم.
دیارجنوب: توصیه تان به افرادی که به نقالی علاقه مند هستند، چیست؟
توصیه من به مردم است که در این عرصه نقالان را حمایت کنند تا بیشتر دیده شوند و فرزندانشان را نیز حمایت کرده تا یاد فردوسی همیشه زنده بماند.
عکاس: امیرحسین معماری/